De Roos voor vrijwilligers volwassenen is toegekend aan de heer Wouter de Groot, vrijwilliger en jarenlang actief als cliëntenraadslid van de verschillende cliëntenraden.
De jury kent u deze prijs graag toe omdat u zich op vrijwillige basis inzet voor de beide doelstellingen van het Elisabethfonds, namelijk de integratie van ex-psychiatrische patiënten en het verbeteren van de beeldvorming in de ruimste zin van het woord.
De heer De Groot is jarenlang (sinds 2006) actief geweest als cliëntenraadslid van verschillende regionale en centrale cliëntenraden. Hij heeft hierin een voortrekkersrol vervuld en was tevens een voorbeeld voor andere leden. Onder andere is een logeerproject binnen verschillende RIBW-en op initiatief van de heer De Groot in ontwikkeling. Daarnaast vervulde hij een zeer actieve rol binnen de VMBO-carrousel door het geven van voorlichting aan VMBO scholieren. Door deze voorlichting heeft hij er voor gezorgd dat menige leerling met andere ogen is gaan kijken naar de sector geestelijke gezondheidszorg.
Aan medecliënten heeft hij laten zien dat je door je verantwoordelijkheid als mens te nemen samen met begeleiding een hele grote stap naar herstel kunt maken. Ook medewerkers heeft hij met zijn ‘herstel’-verhaal weten te raken tijdens de werkconferentie van de RIBW Groep Overijssel in 2009, waardoor nogmaals duidelijk werd hoe belangrijk een goede communicatie over en weer tussen begeleider en cliënt is.
Kortom, de heer De Groot is op vrijwillige basis als cliënt zeer actief betrokken bij het uitoefenen van medezeggenschap en als voorlichter betrokken bij diverse activiteiten zoals uit bovenstaande blijkt.
De jury wil daar nog graag aan toevoegen, dat de jury in hem ook graag al die andere cliënten/vrijwilligers wil eren die zich belangeloos inzetten in allerlei cliëntenraden van verschillende organisaties. Zij dragen allen bij aan de re-integratie van patiënten en het behartigen van het cliëntenperspectief.
De Roos is u van hart gegund!
De Roos voor professionals voor volwassenen is toegekend aan de heer Pelle Oosting, een professional die zelf ervaring heeft met de zorg en die door zijn tomeloze inzet een rolmodel is voor alle patiënten en cliënten, voor zijn werk als ondersteuner van de cliëntenraad en vooral ook projectleider ervaringsdeskundigheid bij Dimence.
De jury is zeer onder de indruk van alle activiteiten die de heer Oosting in de afgelopen jaren heeft verricht voor de emancipatie van psychiatrische patiënten. Vanuit zijn kennis en ervaring heeft hij als ondersteuner een heel belangrijke rol gespeeld bij het ontwikkelen van het werk van de cliëntenraad. Een voorbeeld daarvan is de ontwikkeling van de schijf van vijf, waarbij vanuit cliëntenperspectief de kwaliteit van zorg in beeld werd gebracht en systematisch werd gemeten. Dit – ook landelijk bekende initiatief – heeft de zorg voor de cliënten aanmerkelijk verbeterd. Bij de fusie tot Dimence heeft hij als ondersteuner een belangrijke rol gespeeld bij het samenbrengen van de cliëntenraden van de verschillende organisaties. Daarbij heeft de heer Oosting steeds het belang van de cliënten voor ogen gehad en dan met name ook de cliënten in de langdurige zorg. Hij heeft zich langdurig ingezet voor het bevorderen van de herstelgerichte zorg. Daarmee heeft hij een belangrijke bijdrage geleverd aan de resocialisatie en integratie van de langdurig zorgafhankelijke mens. De Oosting is ook lid van het netwerk voor Herstelgerichte Zorg van Saxion Hogescholen. De laatste jaren (vanaf 1 sept. 2009) is hij projectleider ‘Ervaringsdeskundigheid’ binnen Dimence.
In die hoedanigheid heeft hij een belangrijke rol gespeeld bij zaken als:
a. het opstellen van het beleid ervaringsdeskundigheid binnen Dimence;
b. het implementeren van dit beleid;
c. het aanstellen en begeleiden van ervaringsdeskundigen binnen Dimence.
Op dit moment werken er een drietal ervaringsdeskundigen binnen Dimence. Naast projectleider ervaringsdeskundigheid is de heer Oosting ook projectleider 'vrijwilligersbeleid'. Hierbij is hij verantwoordelijk voor het opstellen van beleid rond de inzet van vrijwilligers, de implementatie van dit beleid en voor het professionaliseren van het vrijwilligerswerk. Bij de vrijwilligers heeft hij bijzondere aandacht voor het inzetten van vrijwilligers (patiënten) die re-integreren vanuit de psychiatrie.
Op grond van de bovenstaande jarenlange betrokkenheid en inzet voor de doelgroep die ook de doelgroep van het Elisabethfonds is heeft de jury besloten om u deze Roos tot te kennen.
De Jeugdroos voor vrijwilliger is toegekend aan de heer Arie Lugthart.
De heer Lughart is al jarenlang (15 jaar) leider/stimulator van de G-sporten (voor gehandicapten) binnen de organisatie Vitree en voor de gemeente Kampen. Dit doet hij voor een deel als betaalde kracht en voor het grootste deel in zijn vrije tijd als vrijwilliger.
De heer Lugthart is een voetballer in hart en nieren. Daarnaast heeft hij vanuit zijn werk affiniteit met jongeren met een licht verstandelijke beperking en gedragsproblemen (deze kunnen zeer divers zijn). Door deze twee te combineren is de heer Lugthart voor de jongeren voor Vitree en veel jongeren (en ouderen) binnen de gemeente Kampen een motivator om te gaan sporten. Hij heeft ‘Stichting Aangepast Sporten Kampen en omgeving’ (SASK) vormgegeven en vanuit deze stichting verricht hij veel werkzaamheden, veelal op vrijwillige basis.
De heer Lugthart is in dienst bij Vitree sinds 1990. Hij is de oprichter van het G-voetbal in Kampen, vanaf begin jaren 90. Hier doen veel jongeren aan mee die op de een of andere manier een band hebben met Kampen of met Vitree. Elke dinsdagavond is de sportzaal vol met enthousiaste voetballers, zowel jongens als meisjes, die het enthousiasme van hem vlekkeloos overnemen en tot mooie resultaten komen.
Met de jongeren van Vitree gaat hij ook regelmatig naar toernooien, zowel op regionaal als op nationaal niveau, alwaar mooie resultaten worden geboekt, bijvoorbeeld bij de Special Olympics. De animo van de jongeren om mee te gaan naar dit soort toernooien is groot en ook hij geniet van deze dagen. Elk seizoen organiseert hij samen met collega’s ook een G-voetbaltoernooi in Kampen zelf.
De heer Lugthart is in staat om jongeren te stimuleren, jongeren horen van hem wat goed gaat, pakken zorgvuldig geplaatste correcties ook erg goed op en groeien in hun zelfvertrouwen. Met zijn rust, humor en ervaring heeft hij al menig jongere meer vertrouwen in zijn/haar kunnen gegeven. Bovendien geeft dit de jongeren een positieve drive om te komen tot meer bewegen.
Kortom: een gedreven, harde werker met zijn sporthart op de goede plaats!
De jury heeft besloten dat Jeugdroos voor professionals toekomt aan een zeer bijzonder project en aan twee bijzondere professionals, namelijk de heer Leo Gorsman en mevrouw Petra Reuvers van het gezinshuisproject van Ambiq.
De jury is zeer onder de indruk geraakt van de grote inzet en betrokkenheid van deze beide professionals.
De heer Gorseman en mevrouw Reuvers zijn sinds medio 2005 werkzaam als gezinshuisouders binnen Ambiq. Zij hebben als gezinshuis 4 aangemelde kinderen (met een licht verstandelijke beperking en aanvullende gedragsproblematiek, psychiatrische problemen en problemen in het ouderlijk milieu) in hun eigen gezin opgenomen en werken als professionals in hun eigen huis. Werk en privé zijn daardoor niet langer gescheiden maar lopen ‘naadloos’ in elkaar over! Dit te kunnen maakt hen (en met hen de overige gezinshuisouders) binnen Ambiq zéér bijzondere en gewaardeerde collega’s!
De heer Gorsman en mevrouw Reuvers hebben sinds 2005 de functie van gezinshuisouders. Zij zijn de hele dag thuis in hun gezin. Hierdoor zijn ze bereikbaar en betrouwbaar voor de kinderen en kunnen zij meer bieden dan een leefgroep, waarin met wisselende groepsleiding wordt gewerkt. Zij regelen m.b.t. hun gezinshuis bijna alles zelf en zorgen voor de dagelijkse opvoeding, behandeling en begeleiding van de kinderen. Ze worden daarbij ondersteund door de clustermanager en de orthopedagoog. Deze manier van samenwerking zorgt ervoor dat zij hun werk goed kunnen blijven doen en een passende manier vinden tussen betrokkenheid óp en afstand tót de kinderen. Ze zijn en worden immers niet de eigen ouders van de kinderen. Die behouden en krijgen ook een plek in het leven van de kinderen binnen het gezinshuis.
Tekenend vindt de jury ook de reacties van een aantal kinderen, dat ik u niet wil onthouden.
Bjorn (21 jaar): ik woon al heel wat jaren bij Petra en Leo. Ik had veel problemen om zelfstandig te kunnen functioneren. Petra en Leo hebben me ondersteund en begeleidt. Begin volgend jaar ben ik zover dat ik zelfstandig verder ga en op mij zelf ga wonen. Gelukkig kan ik dan een lijntje blijven houden met Petra en Leo. Dit geeft mij moed om de stap te kunnen nemen.
Helm: (10 jaar): bij Petra en Leo kan en mag ik helemaal mij zelf zijn. Ik heb snel last van drukte om mij heen. In het gezinshuis vind ik die rust die ik fijn vind.
Ricardo( 14 jaar): thuis kon mijn moeder niet meer voor mij zorgen. Op een intensieve kleine behandelgroep werd ik soms gek van al die wisselende gezichten van de groepsleiding. In het gezinshuis van Petra en Leo zit ik goed op mijn plek. Ik mag regelmatig naar mijn moeder op bezoek en logeren. Een perfecte match zo voor mij. Petra en Leo kunnen mij beter opvoeden en dingen leren dan mijn moeder, maar van mijn moeder houd ik het meest.
De jury is van mening dat de Roos van Elisabeth voor deze professionals zeer verdiend is.